İsmim Eva, Viyana'da yaşıyorum. Oğlum Florim, her iki tarafta koklear implant kullanıyor. Florim çoklu engellilik yaşayan bir çocuk. Doktoru onun, penceresi olmayan bir eve benzediğini söylemişti. İmplantlarla ona yeni pencereler açabildik. İmplant ilk takıldığında güldü ve hemen göz teması kurdu, bu değişimi anında fark ettik. Ayrıca daha önce denediği işitme cihazlarının aksine implantları hemen benimsedi.
Florim yeni "kulaklarından" oldukça hoşnut. Müzik dinlemeyi, ritim enstrümanlarını, uçak ve tren seslerini çok seviyor. Ayrıca cihazlarıyla ilgili sorumluluk duyuyor mesela pillerini değiştirmek gerektiğinde bunu yapıyor.

Bu durumdan etkilenen kişilere tavsiyem, çok pratik yapmaları, deneyimlerini bir yerde tutmaları ve cihaz ayarlarını en iyi hale getirecek şekilde kullanmaları olur. Özellikle çoklu engellilik yaşayan çocuklar kendilerini ifade edemeyebiliyor ve ayarların doğru olup olmadığını söyleyemeyebiliyor. Bu nedenle ayarları akustik refleks ölçümüyle yapmalarını tavsiye ederim. Diğer insanlarla deneyimleri paylaşmak çok önemli, bu paylaşımlar insana güç veriyor.